Hanane Llouh wil de wereld beter maken
In ‘Spraakwaterval’ laten we iemand uit de UAntwerpen community aan het woord. Vandaag is het de beurt aan Hanane Llouh. Zij studeerde af als historica, maar doctoreert nu over leegstandcijfers in Vlaamse handelskernen (Faculteit Bedrijfswetenschappen en Economie).
Wat drijft je?
Het cliché om van de wereld een betere plek te maken. Ik besef dat dat moeilijk is door de bestaande machtsstructuren, dus ik heb het nu realistischer gemaakt voor mezelf: ik hoop mijn kleine microwereld een betere plek te maken voor mijn geliefden.
Welke eigenschap bewonder je het meest in je beste vrienden?
Mijn beste vriendinnen zijn meisjes die ik al 25 jaar ken. We zijn samen opgegroeid en ik bewonder hun nuchterheid het meest.
Wat of wie is je inspiratie?
Mijn familie. Ik kom uit een hechte familie en iedereen inspireert mij dagelijks op verschillende vlakken. Van mijn ondernemende nichten, over mijn krachtige tantes, tot mijn zussen, die elks een unieke eigenheid bezitten.
Hoe ziet de perfecte zondagochtend eruit voor jou?
Heel Vlaams én Marokkaans: met pistolets, verse koffiekoeken en een pot muntthee. En genoeg tijd om lang aan tafel te zitten eten en babbelen, zonder verplichtingen.
Welke professor heeft het meeste indruk op jou gemaakt?
Ik heb geschiedenis gestudeerd en elke professor heeft een diepe indruk op mij gemaakt op hun eigen manier. Prof. Laes (geschiedenis van de Oudheid) maakte mij warm om naar Iran te reizen en Persepolis te bezoeken, prof. De Smaele opende de deuren tot orale geschiedenis voor mij en prof. Van Damme vormde mij mee tot de stadshistorica die ik vandaag ben geworden.
Wat is je meest memorabele herinnering tijdens je studententijd?
We kregen tijdens een bezoek aan het Afrika museum een gids die een duidelijke nostalgie over de Belgische kolonie toonde. De professor in kwestie heeft de rondleiding vroegtijdig stopgezet toen de gids koloniale gewelddaden begon te relativeren. Achteraf uitte ik ook mijn verontwaardiging over die uitspraken op X. Een mediahetze volgde en de gids werd op het matje geroepen door het museum.
Wat betekent UAntwerpen vandaag nog voor jou?
Ik heb mijn man leren kennen aan UAntwerpen, daar hebben wij allebei warme herinneringen aan. Daarnaast heb ik een fijne studententijd gehad en heeft de omgeving mij gevormd tot de persoon die ik vandaag ben geworden. Vandaag wandel ik nog dagelijks in en rond de campus als medewerker.
Ik heb een realistisch doel gesteld voor mezelf: ik hoop mijn kleine microwereld een betere plek te maken voor mijn geliefden.
Hoe reageerde je omgeving op je loopbaankeuze?
Na het afstuderen heb ik een halfjaar gewerkt voor de stad Antwerpen als erfgoedmedewerker. Dit was een logische carrière keuze als historica. Nadien kreeg ik de kans om te doctoreren, maar in de economie. Dit deed de wenkbrauwen fronsen, omdat ik vooral kwalitatief geschoold ben en het kwantitatieve eerder schuwde, maar ik sta altijd open voor een uitdaging.
Als je voor één dag van beroep mocht wisselen, wat zou je dan willen doen?
Ik houd van dieren en natuur. Ik zou zo willen wisselen met een medewerker in de zoo of een boswachter.
Wat wil je graag nog verwezenlijken?
Ik wil graag alle continenten bezocht hebben. Antarctica en Australië/Oceanië staan nog op mijn lijstje.
Stad of platteland?
Leven en werken in de stad, maar af en toe op adem komen op het platteland.
Fictie of non-fictie?
Non-fictie, met een focus op de Marokkaanse en Islamitische geschiedenis.
Thuiswerk of kantoor?
Ik geniet van de hybride cultuur die wij door Covid-19 hebben gekregen. Ik werk op kantoor om onder mensen te komen en blijf thuiswerken om werk gedaan te krijgen.