Kiezen consumenten gezonder dankzij Nutri-Score?
IN HET KORT: DE NUTRI-SCORE
-
Nutri-Score ontstond in 2018 in Frankrijk.
-
Label geeft aan hoe gezond een voedingsproduct is.
-
Zorgt soms voor verwarring, want vergelijkt producten binnen een categorie, niet binnen het algehele aanbod.
-
Uit onderzoek UAntwerpen blijkt dat 30 procent van de consumenten een ongezondere keuze verkiest.
-
Die – vreemde – keuze hangt samen met hun intuïtie: “een gezond product kan niet lekker zijn”.
-
Deze groep consumenten hecht ook veel belang aan het prijskaartje.
Van A tot en met E, van groen tot en met rood: op steeds meer verpakkingen van voedingsproducten kom je de Nutri-Score tegen. Het systeem moet de consument ertoe aanzetten gezonder te eten. Uit onderzoek van Elke Godden en collega’s blijkt echter dat drie consumenten op tien door de Nutri-Score net kiezen voor een ongezonder product. “Die omvangrijke groep gelooft niet dat gezonde producten ook lekker kunnen zijn”, legt Godden uit in Stroom.
Wat is de Nutri-Score?
De Nutri-Score is een visuele weergave van de voedingswaarde van een bepaald product. Een kleur en een letter geven aan welke voedingsmiddelen binnen een bepaalde productgroep gezonder zijn dan andere. Het systeem werd in Frankrijk gelanceerd in 2018. Ook in België kennen we het al enkele jaren. De Europese Unie buigt zich momenteel over de vraag of het label in heel Europa verplicht moet worden.
Het systeem krijgt kritiek uit verschillende hoeken. Omdat alleen voedingsmiddelen van dezelfde productgroep met elkaar vergeleken worden, kunnen diepvriesfrieten bijvoorbeeld een A krijgen en zalm een C. Dat werkt verwarrend voor de consument.
We weten nog niet veel over hoe we keuzes maken in de winkel.
Gezonder eten
Bedoeling van de Nutri-Score is de consument ervan te overtuigen gezonde producten in het winkelkarretje te laden. “Wat onze beslissingen in de winkel motiveert, daar weten we nog niet veel over”, vertelt Elke Godden, verbonden aan de Faculteit Bedrijfswetenschappen en Economie. “Wij voerden nu een studie uit bij 1156 mensen. We lieten hen meerdere malen kiezen tussen twee producten. Het ging telkens over twee soorten yoghurt, sinaasappelsap, chips en granola. Maar de met elkaar vergelijkbare producten verschilden steeds op vier vlakken: prijs, merk, voedingsclaim (bijvoorbeeld “0% vet!” of “bron van vezels”) en Nutri-Score.”
Is de Nutri-Score efficiënt?
Op het vlak van het voedingslabel ontdekten de wetenschappers dat er drie soorten shoppers bestaan. De eerste groep bestaat uit de helft van de consumenten. Zij kiezen doelbewust voor het gezondste product dat beschikbaar is. Voor hen bleek een product dat van een Nutri-Score C naar B veranderde plots veel aantrekkelijker. Wanneer datzelfde product een Nutri-Score D droeg, verloren zij hun interesse.
De tweede groep bestond uit 20% van de supermarktbezoekers. Zij kiezen meestal voor een A-merk, ook wanneer de Nutri-Score lager ligt. De overige 30% kiest, verrassend genoeg, voor de minst gezonde productoptie. “Wanneer we hen twee identieke producten gaven, waarvan het ene een Nutri-Score C droeg en het andere een Nutri-Score D, kozen zij het tweede product. Als de producten een C en een B meekregen, gingen ze voor de C.”
Bewust ongezond
“De beslissingen van groep drie lijken vreemd, maar ze zijn wellicht gebaseerd op hun intuïtie dat gezonde dingen niet lekker kunnen zijn”, legt Godden uit. “Verder keek deze groep ook zeer sterk naar de prijs, veel meer dan de andere groepen.”
“Als we deze 30 procent willen overtuigen gezonde voeding te kopen, zullen we die voeding goedkoper moeten maken”, aldus Godden. “De prijs is voor hen een veel belangrijker argument dan het feit dat een product gezond is. Als Europa de Nutri-Score wil verplichten, wordt er best rekening gehouden met de resultaten van dit onderzoek.”